Kulak Çınlaması

Kulak çınlaması anormal kulak gürültüsüdür.
Kulak çınlaması, kulağın dört bölümünün herhangi birinde ortaya çıkabilir: dış kulak, orta kulak, iç kulak ve beyin.
Kulaklarda çınlamanın yanı sıra, kulak çınlaması ile ilişkili diğer semptomlar şunları içerebilir:

• Kulak çınlaması korkusu nedeniyle stres
• Kulak ağrısı
• Kaygı
• Depresyon
• Uyku
• Konsantrasyon zorluğu
• Azalan işitme

Kalıcı açıklanamayan kulak çınlaması bir işitme testi (odyogram) ile değerlendirilir.
Kulak çınlaması yoğunluğunu azaltmak için önlemler alınabilir.

Kulak çınlaması bir hastalık değil bir semptomdur ve işitme mekanizmasının herhangi bir yerinde ortaya çıkabilecek çeşitli nedenlere sahiptir. Kulakta, timpanik membran ve koklea ile başlar, burada ses iletilir ve beynin algılaması için elektrik enerjisine dönüştürülür.

Kan akışı veya tümörler: Zonklayan kulak çınlaması (pulsatil), kulağa bitişik arterler ve damarlar boyunca kan akışından ve ayrıca vasküler olan tümörler içinde kan akışının artmasından kaynaklanıyor olabilir.

Kas spazmları: Tıklama olarak tanımlanan kulak çınlaması, ağzın çatısındaki kasın (damak) spazma girmesine neden olan anormallikler nedeniyle olabilir. Bu, kulaklardaki basıncı eşitlemeye yardımcı olan östaki borusunun art arda açılıp kapanmasına neden olur. Multipl skleroz ve kas spazmları ile ilişkili diğer nörolojik hastalıklar da, orta kulakta tekrarlayan tıklamaya neden olabilecek bazı kasların spazmlarına yol açabileceğinden, kulak çınlamasının bir nedeni olabilir.

Temporomandibular eklem (TMJ) anormallikleri, kulakta tekrarlanan bir tık sesi duyulmasına neden olabilir.
Vestibüokoklear sinirin hasar görmesi: Kulaktan beyine ses iletilmesinden sorumlu vestibulokoklear sinirin zarar görmesi kulak çınlamasına neden olabilir. Nedenler ilaç toksisitesini veya bir tümörü (örneğin, akustik nöroma) içerebilir.
İşitme kaybı ve baş dönmesi ile ilişkili olan Meniere hastalığı da kulak çınlamasına neden olabilir.
Yaşlanma: İnsanlar yaşlandıkça işitme duyuları düşebilir ve kulak çınlaması olabilir.
Otoskleroz: Orta kulakta anormal kemik büyümesinin neden olduğu otoskleroz bazen kulak çınlamasına neden olabilir.
Travma aynı zamanda kulak çınlaması ve işitme kaybına da neden olabilir. Buna barotravma dahildir, böylece hava basıncı değişiklikleri kulak fonksiyonuna zarar verebilir. Barotravma örnekleri, tüplü dalıştan kaynaklanan basınç değişikliklerini veya uçarken hava basıncındaki değişiklikleri içerir.

Hastanın öyküsü ve belirtilerin tanımı, kulak çınlamasına neden olabileceğini belirlemede anahtardır.

Sağlık uzmanı, anormal sesin kalitesi ve sürekli olup olmadığı veya gelip gelmediği ile ilgili sorular sorabilir. Diğer sorular şunları içerebilir:

• Bir veya iki kulağı mı içeriyor?
• Ses atıyor mu, hızlı mı yoksa yavaş mı?
• Tıklama sesi gibi mi?
• İş yerinde, evde veya oyunda yüksek seslere veya sese tekrar tekrar maruz kalma oldu mu?
• İşitme kaybı var mı?
• Baş dönme hissi duyuyor mu?

İlaçlar: Sağlık uzmanına, reçetesiz satılan reçetesiz ilaçlar (OTC) dahil olmak üzere bir ilaç listesi ve kulak çınlaması bazı ilaçların yan etkisi olabileceği için gözden geçirme takviyeleri de dahil olmak üzere hazır olun.

Fiziksel muayene: Fiziksel muayene baş ve boyuna ve özellikle işitsel kanallar ve timpanik membranlar dahil olmak üzere kulaklara odaklanacaktır. İşitme duyusu, kranyal sinirlerden biri (doğrudan beyinden yüz, baş ve boyuna giden kısa sinirler) yoluyla gerçekleştirildiği için, dikkatli bir nörolojik muayene de yapılabilir. Yüzdeki, ağzındaki ve boynundaki zayıflık veya uyuşukluk, bir tümör veya bir sinire baskı yapan diğer yapısal anormallikler ile ilişkili olabilir. Sağlık uzmanı, boyundaki karotid arterlerdeki akışı, anormal bir ses (bruj) için dinleyebilir, çünkü karotid arter stenozu (arterin daralması) kulakta kulak çınlamasına neden olabilecek bir ses iletebilir.

İşitme testi: Bir veya iki kulakta ilişkili işitme kaybını aramak için bir odyogram veya işitme testi yapılabilir.

Görüntüleme: Kulak çınlamasının altında yatan şüpheli nedene bağlı olarak, kulak yapıları dahil olmak üzere baş ve boynun görüntülenmesi için radyoloji testleri yapılabilir. Bu görüntüleme testleri BT taraması, MRI ve ultrason içerebilir.

Bir uzmana havale: Hem tanı hem de tedavi için uygun uzmanla istişare gerekebilir.